Bitwa o przełęcz Shanhai

山海關之戰 - Bitwa o Shanhaiguan, 1644

-charbox-

To bitwa która pozwoliła dynastii Qing na przejęcie władzy nad chińskim imperium władanym przez Mingów. Dorgon, przywódca dynastii Qing, wykorzystał okazję zdarzającą się raz na tysiąc lat. Na prośbę generała służącego dynastii Ming, pokonał siły rebelii chłopskiej Li Zichenga. Wygranie bitwy pozwoliło Mandżurom na szybkie opanowanie Pekinu, a tym samym definitywne zakończenie panowania dynastii Ming.

Przed bitwą

W czasie gdy dynastia Ming słabła i chyliła się ku upadkowi, rośli w siłę jej zewnętrzni przeciwnicy z północy. Siła cesarstwa nadal jednak była znaczna, jej wojska zdolne były do skutecznej realizacji zadań strategicznych, uniemożliwiając obcym armiom wtargnięcie w głąb terytorium cesarstwa. Potrzebna była jednak czujność. A jednym z miejsc wymagających szczególnej uwagi było przełęcz Shanhai. Zlokalizowana była ona na wschodnim krańcu Wielkiego Muru.

W garnizonie Shanghaiguan stacjonowało często po 40 000 żołnierzy. Rosnąca w siłę dynastia Qing, ustanowiona przez Mandżurów na swoim własnym terenie co prawda opanowała drugi koniec przełęczy w roku 1642, jednak Mandżurowie uznali, że nie da się sforsować niemal niemożliwych do zdobycia umocnień. Czekali.

W roku 1643 zmarł nagle cesarz Huang Taiji. Jego pięcioletni spadkobierca musiał być wyręczany w sprawowaniu władzy przez regenta. Czas zamieszania został bezwzględnie wykorzystany przez cierpliwych przeciwników. Załamał się porządek wojskowy w granicznych garnizonach Ming. Cesarz Chongzhen musiał przerzucić do Pekinu największą z armii, strzegącą rejonów granicznych, aby bronić miasta przed rebelią Li Zichenga. Jednak Pekin został zdobyty przez buntowników mimo tego rozpaczliwego ruchu. Cesarz Chongzhen popełnił samobójstwo, osieracając z przywództwa m.in. wspomnianą armię graniczną liczącą ok. 40 000 żołnierzy.

W celu umocnienia swojej pozycji, dowódca rebelii Li Zicheng opuścił Pekin aby pokonać ową stacjonującą w Shanhaiguan armię. Generał Wu, dowodzący nią, w obliczu zbliżających się buntowników, poprosił Mandżurów o pomoc. Zrobił to 25 maja 1644. Dragon, władca Mandżurów przysłał wkrótce pomoc w postaci armii liczącej około 50-60 tysięcy żołnierzy.

Bitwa

Li Zicheng najprawdopodobniej nie wiedział o obecności armii mandżurskiej. Rozmieścił swoją armię na południowym zachodzie od Shanghaiguan i czekał, aż obrońcy przyjmą bitwę. Armie dynastii Ming oraz Mandżurowie zaatakowali 28 maja. Należy tu przy tym dodać, że Mandżurowie nie spieszyli się z pomocą w walce - czekali, aż obie strony należycie się wykrwawią.

Po kilku godzinach walki przewaga liczebna połączonych armii Mandżurów i Mingów dała o sobie znać. Buntownicy zaczęli bezładny odwrót. Li uciekł do Pekinu, jednak zrozumiał swoje mizerne szanse przeciwstawienia się oblężeniu. Ogłosił się więc jedynie cesarzem nowej dynastii Shun i uciekł poza stolicę 4 czerwca.

Po bitwie

Dynastia Ming, po niedawnej śmierci cesarza, był żywym trupem. Władca Mandżurów Dorgon zarządził wstąpienie na tron swojego syna Huang Taiji – który objął tron jako cesarz Shunzi – pierwszy cesarz dynastii Qing.

Wielu Chińczyków było niezadowolonych takim obrotem sytuacji. Opór wobec nowej, obcej dynastii trwał do 1662. Wtedy to śmierć spotkała słynnego pirata Kongxia (mającego bazę wypadową na obecnym Tajwanie) oraz tzw. cesarza Yongli, czyli Zhu Youlanga. Dopiero wtedy ruchy restauracji Mingów zostały ostatecznie pokonane.

Więcej o dynastii Qing i czasach, w których panowała tutaj: dynastia Qing

Polubienia: 0

Epoka Qing

Artykuły z tego samego okresu historycznego: 10

Za jej długiego panowania rządzone przez Mandżurów Cesarstwo popadło w nieodwracalną zapaść.

Przeczytaj...

Wojny opiumowe to łącznie trzy wojny prowadzone przeciwko Chinom:

  1. Wielkiej Brytanii 1839–1842 oraz
  2. Wielkiej Brytanii i Francji w latach 1856–1858,
  3. Wielkiej Brytanii i Francji w latach 1859–1860.
Ich celem była dalsza ekspansja polityczna i gospodarcza tych mocarstw na terytorium Chin . Bezpośrednią przyczyną wojen stało się zniszczenie przez władze chińskie ładunku opium z kontrabandy brytyjskiej.

Przeczytaj...

Europejska ekspansja w kierunku Azji Wschodniej oznaczała wyzysk i wojny. Miała formę tego, co w opracowaniach historycznych określa się partnerstwem prywatno-publicznym. Kompania Wschodnioindyjska (Vereenigde Oost-Indische Companie) została założona w 1602 roku przez wydzielenie jej z „Kompanii dla Odległych Krajów”, która istniała od 1587. Kompania przejęła cały handel zamorski Holandii, przysparzając olbrzymich zysków tym, którzy posiadali w niej udziały.

Przeczytaj...

Dynastia Qing, zwana też Dynastią mandżurską, panowała w Chinach w latach 1644–1911. Władza Mandżurów w Chinach charakteryzowała się aktywną polityką podbojów zewnętrznych. Zaanektowano Tybet, Tajwan, Mongolię, oraz inne obszary Azji Środkowej.

Przeczytaj...

Po przegranych wojnach opiumowych dynastia Qing znacznie osłabła. Nastąpił gwałtowny wzrost biedy, korupcji i niepokoju społecznego. W 1843 roku Hong Xiuquan (洪秀全, 1814–1864) założył oparty na wzorach chrześcijańskich ruch religijny o nazwie Stowarzyszenie Czcicieli Boga. Głoszono w nim idee równości wszystkich ludzi, oraz nawoływano do obalenia dynastii Qing.

Przeczytaj...

Sun Jat-sen, właśc. Sun Zhongshan urodził się 12 listopada 1866 w rodzinie chłopskiej w powiacie Xiangshan (Xiāngshān 香山, obecnie miasto Zhongshan). W dzieciństwie mocno wpłynęła na niego historia Powstania Tajpingów oraz dokonania jego przywódcy – Hong Xiuquana.

Przeczytaj...

Po wojnach opiumowych zachodnie mocarstwa w całych Chinach zaczęły zakładać ośrodki misyjne propagujące religie zachodnie, a dokładnie chrześcijaństwo wśród Chińczyków. Spotkało się to z oporem, który stopniowo narastał.

Przeczytaj...

To bitwa która pozwoliła mandżurskiej dynastii Qing na przejęcie władzy w Chinach, do tamtej pory bezpiecznych za Wielkim Murem. Przywódca Qingów, Dorgon działając wespół z generałem poprzedniej dynastii Ming, pokonał armię dowodzącego buntem chłopskim Li Zichenga. Zwycięstwo oraz otworzenie przejścia przez Wielki Mur pozwoliło Mandżurom na szybkie zawładnięcie Pekinem, a tym samym definitywne zakończenie panowania dynastii Ming.

Przeczytaj...

Po otwarciu się na świat Japonii, które nastąpiło w wyniku rewolucji Meiji, kraj ten przystąpił do realizowania agresywnej polityki zewnętrznej. Polegała on ona budowaniu imperium poza granicami Japonii. Jednym z pierwszych kroków na tej drodze była ekspedycja mająca na celu podporządkowanie Półwyspu Koreańskiego. W roku 1894 Japończycy wysłali tam kontyngent wojskowy. Chińczycy wysłali własny. Pierwszym starciem między Japończykami, a armią chińską była potyczka morska między flotą japońską, a chińskimi transportowcami wiozącymi ludzi i sprzęt do wsparcia oporu króla Korei.

Przeczytaj...

[...] Japończycy, ustanawiając swój bieg w kierunku budowania narodowego bogactwa i władzy w oparciu o modele zachodnich, „cywilizowanych” krajów, chcieli konkurować o supremację z potęgami europejskimi. Japońscy decydenci czuli się uprawnieni do statusu równego ze statusem zachodnich potęg imperialnych. [...]

Przeczytaj...

Powiązane artykuły: 1

messages.comments:

messages.no_comments_to_show

Napisz swój komentarz

Imię lub nick - obowiązkowe dla niezalogowanych
Obowiązkowy dla niezalogowanych

Zabezpieczenie antyspamowe:

  1. w pole Dobry Pomysł! wpisz 10 pomnożone przez przez 2.
  2. Możesz wstawić jeden link, ale to opóźni publikację komentarza. Dwa i więcej nie da rady.
  3. Komentarz przechodzi bez moderacji, jeśli ostatnią jego frazą jest Kartagina musi zostać zniszczona po łacinie.

Kup książki twórcy Chiny.pl

36 forteli

Podręcznik budowania obrazów mentalnych i dziesiątki anegdot historycznych — ze wstępem Andrzeja Sapkowskiego

Siły psychohistorii

Podobnie jak w bestsellerze 36 forteli jest to studium oraz dziesiątki przykładów. • Temat poradnika: dostrzeganie ukrytych prawidłowości i przewidywanie przyszłych zdarzeń. Anegdoty o mistrzach obserwacji rzeczywistości i mistrzach zmieniania myśli w czyn.

Starożytna mądrość chińska

Zbiór 81 sentencji i cytatów, które są jednocześnie kluczem do zrozumienia chińskiej mentalności i chińskiej kultury

Drogi wędrownych doradców

Pięknie ilustrowany zbiór 81 maksym układających się w wizję starożytnych artystów, poetów i ludzi czynu, których zbiorowy wysiłek stał się fundamentem chińskiej cywilizacji.

Opowieści z dawnych Chin

Zbiór pięknych, pełnych pozytywnej energii opowieści oraz skłaniających do zadumy legend i anegdot, który pomoże ci zrozumieć kulturę i historię Państwa Środka.

Chiny 一 Pulsujący matecznik cywilizacji

Zbiór 81 maksym i przysłów, z pomocą których zrozumiesz esencję chińskiej historii: poznasz czyny i uczucia ludzi, których losy i czyny są tworzywem chińskiej państwowości i aspiracji imperialnych.

Sun Zi i jego Sztuka wojny

Traktat Sztuka wojny w przekładzie Piotra Plebaniaka bezpośrednio z chińskiego języka klasycznego, stylizowany na piękną polszczyznę Sienkiewicza. Do tego wizje wojny i konfliktów prof Bralczyka i ponad 20 innych mistrzów oraz ekspertów.

Prawidła geopolitycznej gry o przetrwanie

Praca, w której sam autor i zaproszeni eksperci prezentują swoje wizje prawidłowości geopolitycznych, okraszając je przykładami z kart historii i wydarzeń współczesnych. W środku 43 mapy i 29 zdjęć oraz ilustracji, które pomogą zrozumieć zawiłą logikę zmagań między mocarstwami.

Wzorce Zwyciężania tom 1

Studium historycznych analiz potyczek, bitew i operacji militarnych. Autorzy analizują je tak, aby czytelnik mógł z pozytywnych i negatywnych doświadczeń nauczyć się osiągać sukces militarny w każdej sytuacji.

Oni albo My!

Błyskotliwie napisana wizja konfliktu Chin i Stanów Zjednoczonych. Autor prezentuje wgląd w pełne spektrum konfliktu: od motywacji ideologicznych po zaciekłe zmagania o kontrolę nad dostępem do krytycznych surowców.