Za czasów Dynastii Zhou, elity rządzące dzierżyły monopol na władzę i były w stanie decydować czym była kultura wyższa i klasa urzędnicza. Wraz ze zmianami okresu Walczących Królestw na czele społeczeństwa pojawiła się nowa klasa uczonych (士人, shìrén). Uczeni ci tworzyli rozmaite szkoły myśli, z których każda oferowała usługi w dziedzinie doradztwa, w nadziei zyskania wpływów i pozycji na dworach władców. Z nich wykształciło się „Sto Szkół Myśli”, promujących rozwój usystematyzowanego nauczania.

Wszystkie główne (najistotniejsze) prądy filozoficzne i myślowe istniejące w cywilizacji chińskiej.

Taoizm jako filozofia to jeden z dwóch najsilniejszych i najbardziej wpływowych kierunków myśli chińskiej. Jego zapoczątkowanie przypisuje się Laozi (Mistrz Lao, czy też Stary Mistrz). Taoizm koncentrował się bardziej na osobie w kontekście i otoczeniu świata naturalnego, niż społecznego. Dążeniem Taoistów było więc życie jednostki i jej dostosowanie do rytmu świata naturalnego – podążanie Drogą (chiń. Dao; Tao) wszechświata i życie w harmonii.

W czasach, gdy Konfucjusz stworzył zasady idealnego systemu społecznego, zwanego na jego cześć Konfucjanizmem, brakło w cywilizacji chińskiej opartego na wartościach duchowych systemu religijnego. Istniał oczywiście animizm, kult przodków, a także rozbudowane i coraz bardziej skomplikowane systemy interpretacji zawartości Księgi przemian.

Zhuang Zi to najbardziej wpływowy filozof taoizmu.

Tutaj znajdzies listę wszystkich artykułów związanych z historyczną kulturą popularną, tradycjami i zwyczajami.

Wybrani słynni myśliciele i filozofowie. Najważniejszy z nich to Konfucjusz. To twórca fundamentów systemu społecznego znanego jako konfucjanizm to twórca fundamentów systemu społecznego, który kwitł i rozwijał się w chinach przez ponad dwa tysiące lat.

To jeden z najstarszych tekstów klasycznych; w starożytnych Chinach. Księga służyła do wróżb potrzebnych do organizowania życia społecznego i sprawowania władzy.

Jedną z naczelnych koncepcji konfucjanizmu jest Rytuał (li 禮). Stanowi on spójny i szczegółowy wzorzec postępowania obejmujący wszystkie aspekty życia społecznego i relacji między ludźmi. Sankcjonuje role i praktyki społeczne, przez co przyczynia się do ustanowienia powszechnej harmonii. Jednym z elementów tej harmonii były merytokratyczny system awansu społecznego, zastępujący szlachectwo krwi szlachectwem pielęgnowanej nauką doskonałości moralnej wyznaczanej przestrzeganiem cnót.

W chińskiej starożytnej kosmologii zjawiska we wszechświecie pojmowano za pomocą tzw. pięciu żywiołów: wody, drewna, metalu, ognia i ziemi. Jest to więc, oprócz koncepcji skupionych wokół Yin i Yang, rdzeń chińskiej tradycyjnej kosmologii i pojmowania świata. Za pomocą pięciu elementów – a raczej faz, czemu do koncepcji przemian już blisko – opisywały naturę interakcji i wzajemne zależności między zjawiskami we wszechświecie.