Bitwa ta rozegrała się u schyłku dynastii Han. Wygrał ją Cao Cao, przyszły władca Wei, jednego z Trzech Królestw, który stał na czele rebelii przeciw Yuan Shao w rejonie Guandu. Bitwa umożliwia Cao Cao skonsolidowanie władzy nad północną częścią terenów chińskich.
W ostatnich latach panowania dynastii Han, Yuan Shao poprowadził armię 100 tysięcy żołnierzy celem pokonania Cao Cao, którego armia rozłożyła się obozem wokół brodu Guandu, w miejscu nadającym się znakomicie do długotrwałej obrony.
Cao Cao wysłał część swojej armii do przechwycenia i zniszczenia wozów z zaopatrzeniem dla armii Yuan Shao. Natomiast elitarny oddział armii Cao Cao napadł i zniszczył magazyny żywności armii Yuan Shao. Wkrótce żołnierze tej armii, straciwszy morale i zapał do walki, uciekli bądź poddali się Cao Cao. W chwili największego zamętu w armii przeciwnika, Cao Cao zaatakował ze wszystkich stron. Uśmiercając ponoć 70 000 przeciwników.
Pokonany Yuan Shao z niedobitkami 800 jeźdźców zbiegł na północ i nigdy już nie odzyskał dawnej władzy i wpływów.
