Wkrótce po ustanowieniu dynastii Han, pierwszy cesarz Liu Bang przyznał rozległe terytoria arystokracji, na którą złożyli się jego towarzysze broni oraz ludzie wywodzący się z jego własnego klanu. Zarządcy ci tytułowali się królami, posiadali własne armie, nakładali podatki, bili własny pieniądz i zarządzali nominacjami na terenie który kontrolowali.
Gdy cesarz Wu objął tron cesarski, dokonał reform ograniczających tą niebezpieczną dla cesarstwa władzę królów. Z mocy jego rozporządzenia potomkowie królów dziedziczyli fragmenty terytorium przyjmując tytuł markizów. Wkrótce terytoria „królestw” rozpadły się na mniejsze „dzielnice”, które podporządkowano bezpośrednio władzy centralnej. Kolejnym krokiem było pozbawienie markizów ich tytułów szlacheckich.
Drugą kluczową zmianą wprowadzoną przez tego cesarza, było ustanowienie Konfucjanizmu jako ideologii państwowej. Czyn ten był niezbędny w celu wzmocnienia i legitymizacji władzy centralnej. Zmiana ideologii państwowej przebiegała pod wpływem i nadzorem uczonego konfucjańskiego Dong Zhongshu. Wcielono w życie i wpojono w świadomość poddanych następujące doktryny i zmiany:
– Niebo i Wola Niebios ma decydującą rolę ponad wszystkimi sprawami
– Cesarz jest synem Nieba i jako taki sprawuje władzę nad światem i ludźmi go zamieszkującymi.
– ograniczono wpływ oddziaływania „Stu szkół" i ustanowiono Konfucjanizm jako ideologię państwową.
– administracja została przejęta przez uczonych konfucjańskich, utrwalając tym samym przyczółki nowej ideologii i szybko przejmując w ten sposób kontrolę nad aparatem państwa.
Oprócz tych zmian, cesarz Wu wprowadził szereg reform i innowacji:
– wprowadził zasadę nianhao, która systematyzowała zapis historyczny. Wprowadzenie tego systemu pozwoliło na jasne określanie czasu wydarzeń historycznych. Lata liczono od chwili wstąpienia na tron każdego kolejnego cesarza. Można też było nazywać okresy panowania tego samego cesarza.
Dzisiaj w Republice Chińskiej na Tajwanie zlicza się lata od chwili ustanowienia rządu narodowego w 1911 roku. Tak więc w urzędach w roku 2015 n.e. czasomierze pokazują rok 104 Republiki Chińskiej.
Cesarz Wu dokonał także wielu innych zmian, które wzmocniły rządy rodu Han. Wprowadził również nowe podatki handlowe i ustanowił monopol na bicie monet miedzianych. Ustanowił państwowy monopol na handel solą, żelazem i alkoholem. Prowadził aktywne podboje i aktywna pacyfikację plemion i ludów pogranicznych. Zagarnął Mandżurię w roku 128 p.n.e. oraz opanował królestwa środkowej i północnej Korei (109–106 r. p.n.e.). Imię cesarza (wu oznacza wojskowość, użycie oręża) upamiętnia właśnie ten aspekt jego rządów.
